به نام خداوند شهدا
حال که دقایقی از بامداد هفتم اردیبهشت می گذرد،می خواهم گزارشی از حس و حال شهر و مردم بزرگوار این شهر را در روز 5 شهریور را در قالب یک گزارش برای دلم بنویسم تا ماه ها و حتی سال ها بعد با خواندن دوباره این گزارش خاطره 5 شهریور 1393 برایم تداعی شود.
حوصله یادداشت نوشتن ندارم.
حوصله بازی با کلمات را ندارم.
دیگر برایم استفاده از اخبار برای تحلیل اوضاع حداقل برای امروز لذتی ندارد.
احساس می کنم بریده ام ولی وقتی بیشتر فکر می کنم،دغدغه را مشکل اصلی خود می یابم.
نمی دانم نگارش این یادداشت در این برهه از زمان چه قدر انتقاد دوستان را در پی خواهد داشت.نمی دانم شاید مکتوب کردن برخی از مطالب باب میل برخی از دوستان بزرگوار بنده نباشد ولی می خواهم یک بار دیگر شنا برخلاف مسیر موج را تجربه کنم.
خاطره دیدار اقای هاشمی با حضرت امام (ره) در تاریخ 27 خرداد 1367 برای گزارش اوضاع جنگ
-به اتفاق احمد اقا و رئیس جمهور خدمت امام رفتیم ،وضع جبهه ها نیروها و امکانات کشور و وضع دشمن را برای امام تشریح کردیم و دو راه بسیج نیروها و امکانات برای جنگ یا پذیرش ختم جنگ را برای امام مطرح کردیم و ایشان راه اول را انتخاب کردند.به امام گفتم برای ادامه جنگ فرماندهان از ما امکانات و وسایلی می خواهند که ما در شرایط فعلی کشور بودجه لازم را برای تهیه انها نداریم.
دیشب که سر خود را پس از صرف سحری و اقامه نماز روی بالش گذاشتم داشتم به مسائل مختلفی فکر می کردم؛فکر می کردم به ارایش کنونی قدرت های جهان؛به جنایات ها و حیوانیت ها؛به زور گویی ها و اقدامات وحشیانه؛به سکوت ها و چشم پوشی ها؛به بی عرضگی ها و بی غیرتی ها و به نامردی ها.
نمی دانم که چه حکمتی دارد این ماه رمضان!
در این یادداشت قصد ندارم هیچ توضیحی پیرامون مطالب ارائه شده،بنویسم و هدف فقط بیان گوشه ای تاریخ معاصر است که منادیان حقوق بشر در جهان آن را رقم زده اند.
28 خرداد 1360:اعلام اغاز رسمی شورش مسلحانه از طرف منافقین
داشتم خود را برای امتحان پایان ترم آماده می کردم و با انبوهی از مطالب رنگارنگ رو به رو بودم که برایم تازگی داشتند و شاید اولین بار بود که انها را روئیت میکردم.درحال ورق زدن جزوات بودم که وقتی به خود امدم،خود را در مقابل کتاب لشکر خوبان دیدم که شروع به خواندن فراز هایی از ان کرده بودم.همگان این کتاب را می شناسند.کتاب خاطرات مهدی قلی رضایی رزمنده 8 سال دفاع مقدس که دوشا دوش سردار شهید مهدی باکری در خط مقدم بوده است.کتابی فوق العاده که لازم است رفقا ان را مطالعه کنند.
در صفحه 161 این کتاب این متن امده است:" بچه ها با پرسنلی میانه خوبی نداشتند،به کسانی که در پرسنلی کار می کردند لقب "انتن" ، "جاسوس" و "دمپایی گین لر" داده بودند."
همان طور که اطلاع دارید چند روز پیش امام امت در سالگرد ارتحال معمار کبیر انقلاب اسلامی در جمع مردم مقاوم ایران اسلامی سخنرانی زیبا و پرمحتوایی را همانند همیشه ایراد کردند.
این اولین مطلبی است که از سایت های خبری در وبلاگم می زنم ولی می ارزد...
به گزارش جهان به نقل از تسنیم، غلامعلی حداد عادل خاطره‌ای جالب از خواستگاری و ازدواج پسر رهبر معظم انقلاب با دختر خود روایت کرده است که در ذیل می‌آید:
چند روز پس از خواستگاری خانواده بزرگوار حضرت‌آیت الله خامنه‌ای از دختر بنده، خدمت مقام معظم رهبری رسیدم. ایشان فرمودند: آقای دکتر! اگر خدا بخواهد با هم خویشاوند می‌شویم. عرض کردم چطور؟ فرمودند: آقا مجتبی و دختر خانم شما ظاهراً یکدیگر را پسندیده‌اند و در گفتگو به نتیجه رسیده‌اند. حالا نظر شما چیست؟ عرض کردم: آقا اختیار ما هم دست شماست! آقا فرمودند: شما و همسرتان استاد دانشگاه هستید و زندگی شما با زندگی ما متفاوت است. تمام زندگی ما غیر از کتاب‌هایم، یک وانت لوازم کهنه است. خانه ما هم دو اتاق اندرونی دارد و یک اتاق بیرونی که مسئولان می‌آیند و با من دیدار می‌کنند.
من پولی برای خرید خانه ندارم. خانه‌ای اجاره کرده‌ایم که قرار است، در یک طبقه آن آقامصطفی و در طبقه دیگر آقامجتبی زندگی کنند. ما زندگی معمولی داریم و شما زندگی خوبی دارید، مثل ما زندگی نکرده‌اید. آیا دختر شما حاضر است با این وجود زندگی کند؟! زیبایی و دقت سخن رهبر معظم انقلاب برای من بسیار جالب بود. موضوع را به دخترم گفتم و او با روی باز استقبال کرد.
