چه خواهد شد؟
دیشب که سر خود را پس از صرف سحری و اقامه نماز روی بالش گذاشتم داشتم به مسائل مختلفی فکر می کردم؛فکر می کردم به ارایش کنونی قدرت های جهان؛به جنایات ها و حیوانیت ها؛به زور گویی ها و اقدامات وحشیانه؛به سکوت ها و چشم پوشی ها؛به بی عرضگی ها و بی غیرتی ها و به نامردی ها.
نمی دانم که چه حکمتی دارد این ماه رمضان!
چرا در این ماه مبارک فلسطین باید شاهد جنایات حرام زاده های صهیونیست باشد؟چرا قلب کودکان غزه باید هدف موشک های اسرائیلی قرار بگیرد؟چرا صدای اذان در هنگام سحرو افطار باید تحت الشعاع صدای بمباران و گریه و زاری های مظلومان فلسطینی قرار بگیرد؟چرا باید یک رژیم جعلی به بهانه کشته شدن 3 نفر از هم کیشان خود،صدها مسلمان را شهید کند؟
نمی دانم شاید نتوانم مقصرها را خوب بشناسم.شاید برخی از مسئولان ارشد فلسطینی هم مقصر این اوضاع باشند.شاید برخی از انها به دلیل عدم توانایی در عرصه سیاسی و عدم توانایی در تشخیص دوست و دشمن به وقوع این وضعیت در غزه کمک کرده اند.شاید اگر کمی در تصصم گیری هایشان اسیر هوس هایشان نمی شدند و هنگام انتخاب گزینه ها به نفع متحدانشان عمل می کردند امروز شرایط مردمشان کمی بهتر بود...
بگذریم ...
وضعیت عراق بهتر از فلسطین نیست.می شود گفت که یک ماهی می شود که عراق اسیر یک چالش اساسی شده است.تاکید می کنم یک چالش اساسی!
شاید یک ماه پیش وقتی تحلیل گران ارشد ایرانی در شبکه خبر حاضر می شدند و تحلیل می کردند که اوضاع عراق نهایتا یک هفته دیگر به اوضاع عادی بازخواهد گشت ،برخی از اهل فن به انها می خندیدند که چرا این قدر ساده لوحید و یا مردم را ساده لوح فرض کرده اید!شاید ان روزی که مرجعیت در عراق اعلام جهاد کرد،برخی این اقدام را بی تدبیری قلمداد می کردند که این اقدام خیلی زود است و ارتش به تنهایی قادر خواهد بود اوضاع را مدیریت کند.ولی الان همگان اذعان دارند که اگر ان اقدام مرجعیت نبود شاید الان داعش بغداد را مرکز عملیات خود قرار داده بود!
عراقی ها ماه رمضان امسال را اسلحه به دست می گذرانند.البته ان عراقی هایی که هنوز رگ غیرتشان کار می کند؛انهایی که هنوز اسر هوا و هوس نشده اند؛انهایی که اماده اند برای عراق و کربلا جان دهند نه اینکه اسیر نفس خود شوند و مهر بی غیرتی بر پیشانیشان زده شود.
سوریه وضعیت مناسب تری دارد ولی باز هم باید به حاشان دعا کرد.دم مدافعان حرم گرم که به جای حرافی عمل کردند و عازم شدند.
وضعیت امروز منطقه کاملا به نفع صهیونیست پیش می رود و هم چنان سران شهوت ران عربی،علاوه بر اینکه در مقابل این جنایات سکوت کرده اند،از هیچ کمک مالی و جانی در حمایت از تروریست ها و حرام زاده های اسرائیلی دریغ نمی کنند.
نمی دانم این وضعیت تا کی ادامه خواهد یافت و نمی دانم نتیجه نهایی این نبردها چه خواهد شد.نمی دانم چه قدرتی و چه تدبیری بالاخره خواهد توانست مسلمانان را متحد کند و نمی دانم کی مردم اراده خواهند کرد تا سطل های پر از اب را به سمت اسرائیل سرازیر خواهند کرد تا اسرائیل را اب ببرد.
یا علی
- ۹۳/۰۴/۲۴
الله اکبر خدا بزرگ است برادر