سلام
سلامی به گرمای کرمانشاه،به شادابی حال سربازان هنگام مرخصی و سلامی به طراوت بیداری اول وقت دوره اموزشی
دوستان بزرگوار تقریبا می شود گفت که کشتمش!!
کشتن واژه ای است که دوستان کرمانشاهی برای اتمام کارهای سخت از ان استفاده می کنند.
در این ۴۴ روز اتفاقات جاابی درپادگان رخ داده است که به حول و قوه الهی پس از اتمام خدمت این خاطرات را کتاب خواهم کرد البته باطرح هایی که فعلا در ذهن تنهارا ویرایش میکنم.
خدمت سربازی بهترین فرصت برای شناسایی کارشناسان می باشد ؛خدمت سربازی بهترین موقعیت برای اشنا کردن جوانان با د‌‌‌‌ستاوردهای انقلاب اسلامی میباشد؛خدمت سربازی می تواند به محلی برای تغییر دید جوانان امروزی نسبت به برخی کج پنداری ها شود؛خدمت سربازی می تواند اصول و قوانین دینی را به جوانان یاداوری و یا اموزش دهد؛خدمت سربازی می تواند...بگذریم.
ولی افسوس که حال نمی تواند...
در این ۴۴ روز رخدادهایی را دیده ام که هرکدام برایم درسی شده اند البته درسی از نوع جدول ضرب که هیچگاه انها را فراموش نخواهم کرد نه از نوع لغت های زبان انگلیسی که فرار باشد.
تقریبا می شود گفت که بیست روزی میشد که از دنیا هیچ خبری نداشتم و این تنها چیزی بود که عذابم می داد. نه از مذاکرات خبری داشتم،نه از یمن و عراق و سوریه،نه از داعش،نه ازدلواپسان،نه از خاطره سرایان،نه ازذوق زدگان و نه از... .همه این بی اطلاعی ها یک طرف ،عدم دسترسی به مواضع رهبری در چند سخنرانی اخیر ایشان یک طرف.
امروز صبح وقتی به خانه رسیدم هم چون کویر نوردی ره گم کرده اذوقه تمام کرده و تشنه که قبل از همه چیز به اب حمله می برد من هم تکی به تبلت زدم و جنان سایت های خبری را زیر رو رو می کردم که نگو نپرس.عجب اتفاقاتی در این چند روز افتاده بود...
خلاصه اینکه هدف اصلی از ارسال این یادداشت بی سر و ته فقط و فقط اعلام حضور بود و بس....
و نهایتا:سر کچل کرده هم عالمی دارد.
