شرح سال ۹۳
به نام خدا
سال 1393 هم چون سال های دیگر گذشت؛شیرین بود و تلخ؛زیبایی داشت و زشتی؛سختی داشت و آسانی.
هر سال برای هر کس یاداور برخی از واقعیت هاست.
سال 93 برایم سال خوبی نبود شاید هم سال خوبی بود.فی الحال نمی توانم رای به خوبی یا بدی ان بدهم.
اوایل سال را اردوی جهادی زیبا کرد و شهریور سال را فارغ التحصیلی از دانشگاه.
یکی ازتلخ ترین روزهای سال برای من 4 تیر ماه بود.روزی که پدر بزرگم فوت کرد.فقدان پدربزرگ سخت بود ولی ذاتا معتقدم مرگ را باید پذیرفت حتی اگر نزدیک ترین افراد باشد ولی اتفاق تلخی که به تبع رسیدن خبر وفات ایشان رخ داد به هم خوردن جلسه میهمانی با هم کلاسی های دوران دانشگاهم و هم کلاسی هایم بود.4 تیر امتحانات ترم 8 ورودی های 89 معدن به اتمام می رسید و من تمام برادر های هم کلاسیم را دعوت به شام کرده بودم که قرار بود با هم حین صرف شام فوتبال ایران- بوسنی را هم تماشا کنیم که نشد انچه قرار بود وشد انچه باید می شد!
بلافاصله پس از فارغ التحصیلی در یک انتخاب بزرگ و مهم و سرنوشت ساز قرار گرفتم که واقعا برایم سخت بود خدا به خیر بگذراند بماند که ان انتخاب مهم چه بود و لطفا دوستانی که مصداق را میدانند فعلا راز دار باشند...
اتفاقاتی افتاد که کنکور کارشناسی ارشد را تحت شعاع قرار داد ولی اواسط بهمن ماه کنکور هم برگزار شد و منتظر کارنامه هستم...
اتفاقاتی هم در سطح کشور رخ می داد که برخی از انها واقعا برای من "تاکید می کنم برای شخص من" درد آور بود که یکی از انها دست دادن با نماینده شیطان بزرگ جان کری بود.
اواخر سال توفیق شد به مشهدالرضا مشرف شدیم همراه دوستان.فقط همین را بگم که چسبید....
در این سال شیرینی های زیادی وجود داشت که بهترین انها ازدواج تعدادی از دوستانم بود؛در این سال از تعدادی از دوستان عزیزم جدا شدم چرا که انها به دیار خود بازگشتند؛در این سال تا انجا که می توانستم نوشتم تا بماند؛اقرار می کنم که در این سال نتوانستم زیاد بخوانم؛در این سال نه در راه فرهنگ قدم بزرگی برداشتم نه در راه اقتصاد و در این سال 22 سال را تمام کردم.
در انتها از تمام کسانی که باعث رنجش خاطرشان شدم طلب عفو می نمایم و خداوند را به خاطر تمام نعمتهایش بالاخص دوستان گران قدری که برایم ارزانی داشته شکر میکنم.
